Hakkari'de yaşantı, zorlu doğal şartlar ve derin köklü gelenekler çerçevesinde şekillenir. Bu il, Türkiye'nin Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nde, sarp dağlar ve geniş yaylalar arasında kalmış bir yerleşim yeridir. Yerel halkın yaşamı, bu coğrafi koşullara uyum sağlayacak şekilde gelişmiştir. Kış aylarının uzun ve soğuk geçtiği Hakkari'de, halk evlerini ısıtmak için odun ve kömür kullanır. Yöredeki evler genellikle bu iklim koşullarına dayanıklı, kalın duvarlı ve düz çatılıdır.
Hakkari'nin geleneksel yaşam tarzı, aile yapısının güçlü olması ve topluluk içinde sıkı bir dayanışma ile karakterize edilir. Büyük aile yapısına sahip olan Hakkari halkı, bir arada yaşama ve birlikte çalışma eğilimindedir. Bu, özellikle zorlu kış aylarında birbirlerine destek olmalarını sağlar. Yerel halk, tarım ve hayvancılıkla uğraşırken, bu faaliyetler genellikle aile bireyleri arasında iş bölümü şeklinde organize edilir. Hayvancılık, özellikle koyun ve keçi yetiştiriciliği, Hakkari ekonomisinin önemli bir parçasını oluşturur ve bu hayvanların ürünleri (et, süt, yün) yerel ekonomi için hayati öneme sahiptir.
Gelenek ve görenekler açısından Hakkari, zengin bir kültürel mirasa sahiptir. Yöresel kıyafetler, özellikle kadınlar tarafından özel günlerde giyilen renkli ve işlemeli elbiseler dikkat çeker. Ayrıca, düğün, bayram gibi özel günlerde yapılan geleneksel danslar ve müzik, toplumun kültürel kimliğinin önemli unsurlarıdır. Dini bayramlar ve çeşitli dini törenler, toplumun bir araya geldiği ve kaynaştığı önemli zamanlardır.
Yemek kültürü de Hakkari'nin geleneksel yaşantısında önemli bir yer tutar. Yöresel mutfak, genellikle et ve tahıllara dayalıdır. Bulgur, kuzu eti ve yabani otlar gibi yerel malzemelerle yapılan yemekler, bölgenin doğal kaynaklarından en iyi şekilde yararlanma yöntemlerini yansıtır. Örneğin, ayran aşı, şehriyeli ve etli bir çorbadır ve bölge halkı tarafından sıklıkla tüketilir.
Sonuç olarak, Hakkari'deki yaşam tarzı ve gelenekleri, zorlu doğal şartlar altında şekillenmiş bir toplumun, kültürel zenginlikleri ve toplumsal dayanışmayı nasıl sürdürdüğünü gösterir. Her ne kadar yaşam koşulları zaman zaman zorlayıcı olsa da, yerel halk bu koşullara uyum sağlayarak ve geleneklerini yaşatarak zengin bir kültürel yaşam sürdürmeyi başarmaktadır.