Van, Türkiye'nin Doğu Anadolu Bölgesi'nde yer alması nedeniyle keskin kıtasal bir iklime sahiptir. Bu iklim tipi, soğuk kışlar ve sıcak yazlar ile karakterize edilir, ancak Van Gölü'nün mikroklimatik bir etkisi de gözlemlenebilir. Van'da kış mevsimi oldukça sert ve uzun sürer. Aralık ayından başlayarak Mart ayına kadar soğuk hava hakimdir ve sıcaklıklar sıklıkla sıfırın altına düşer. Ocak ayı genellikle en soğuk ay olup, ortalama sıcaklıklar -5°C ila -10°C arasında değişebilir. Yoğun kar yağışları ve don olayları bu aylarda çok sık görülür, bu da ulaşımı zorlaştırabilir ve günlük yaşam üzerinde önemli etkiler yaratır.
İlkbahar mevsimi kısa sürer ve Nisan ayında başlar. Bu dönemde hava sıcaklıkları yavaş yavaş artar ve kar erimeleri başlar. Ancak, gece ve gündüz sıcaklıkları arasındaki fark oldukça fazladır, bu da insanlar için bazen zorlayıcı olabilir. İlkbaharda rüzgarlar sıkça eser ve bu da havanın daha da serin hissedilmesine neden olur.
Yaz ayları ise Temmuz ve Ağustos aylarında zirveye ulaşır. Bu dönemde sıcaklıklar genellikle 30°C civarına ulaşır, ancak Van Gölü'nün serinletici etkisi ile bu sıcaklıklar daha katlanılır hale gelir. Yaz dönemi genellikle kurak geçer, bu yüzden bu aylarda az yağış alır. Bu durum, tarımsal faaliyetler üzerinde baskı oluşturabilir, çünkü sulama için gereken su kaynakları azalabilir.
Sonbahar, Van'da sıcaklıkların yavaş yavaş düşmeye başladığı ve yağışların tekrar artmaya başladığı bir geçiş mevsimidir. Eylül ve Ekim ayları genellikle ılıman geçer, ancak Kasım ayına doğru hava sıcaklıkları ciddi şekilde düşmeye başlar. Sonbaharda rüzgarlar, özellikle Van Gölü çevresinde etkili olmaya devam eder, bu da bölgedeki nem oranını artırır ve bazı günler sisli havalara neden olabilir.
Van'daki bu iklim koşulları, günlük yaşamı ve yıllık etkinlikleri büyük ölçüde etkiler. Kışın ağır kar yağışı ve don olayları, özellikle kırsal kesimlerde yaşayanlar için zorluklar yaratırken, yazın sıcak ve kurak günler tarımsal sulama ihtiyaçlarını artırır. Ayrıca, iklim koşulları yerel flora ve faunanın çeşitliliğini de etkiler, özellikle yüksek rakımlı bölgelerde endemik türlerin korunması açısından önemli bir rol oynar.